2013 yılının ilk haftasında hissettim bebişimin çırpınışlarını içimde. Daha öncesinde de bir şeyler oluyordu içimde fakat anlam veremiyordum. İş yerinde bilgisayar başındaydım. Hissetmeye başladığım anda hemen eşime mail attım.
'bugün, şu an bebeğimizin ilk tekmelerini yiyorum. ilk defa onu hissettim.
karnımın içinde düzensiz kalp atışı gibi, henüz güçsüz, rahatsız edici olmayan, tatlı tekmeler.
Sağlıkla kucağımıza alalım inşallah!'
Eşim de hemen geri döndü.
'Yerim onun tekme atan ayaklarını.
Annesine ece ajandası sipariş ettim hemen bunları not alsın diye..'
Mısır patlaması gibi, kelebeğin kanat çırpması gibi ya da hani elini suya daldırırsın da bir balık kuyruğunu çarpar geçer... öyle bişey.
Duygusu mu? Duygusu tarif edilemez, mutluluk verici, heyecan verici, ya bir daha hissedemezsem diye kaygı verici...
Eşim de tekmeleri hissetmek için çok aceleci ve istekli. Bebeğimizin büyümesini ve daha güçlü tekmeler atmasını sabırsızlıkla bekliyoruz.
Sen henüz dünyada yoksun bebeğim ama seni çok seviyoruuuuuuuuuuuuuz!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder